Oyun her ne kadar çocukluğun temel doğal becerisi olsa da öğrenilebilen de bir beceridir. Bazı anne-babalar oyun oynamayı sevmiyor ya da çocuğa uygun oyun oluşturmayı bimiyor olabilir.  Oysa çocuğun gereksinimi,  oyun yaratan değil kendi oyununa dahil olan ve oyunu zenginleştirebilen bir anne-baba ile oynamaktır.

Aşağıdaki liste anne-baba ve bakımverenlerin çocukla birlikte iken kendi davranışlarını ve çocuğun gelişimsel ihtiyaçlarını farketmeleri amacıyla oluşturulmuştur.

Etkileşim Kontrol Listesi (ETKOL)

1. Oyunu çocuğumun başlatmasına izin veririm. 

2. Oyun sırasında çocuğumu dikkatle izlerim.

3. Oyun içindeki farklı seçimlerini kabul ederim, eleştirmem.

4. Yönlendirme yapmam.

5. Oyun sırasında genellikle yakınında olurum.

6. Seçtiği oyunu geliştirebileceği seçenekler sunarım.

7. Oyun sırasında çocuğumu sık sık över, sevgi sözcükleri kullanırım.

8. Oynadığı eşyalar/oyuncaklarla  ilgili sorular sorarım.

9. Oynadığı oyuncak, eşya ya da nesnelerle ilgili tanıtacak açıklamalar yaparım.

10. Gözüm oyun sırasında çocuğumun yüzüne odaklıdır.

11. Ses tonum oyun süresince yumuşak ve sevgi doludur.

12. Oyun içinde bir seçenek önerdiysem düşünmesine fırsat tanırım.

13. Oyuna çocuğum kadar coşkulu ve heyecanlı katılırım.

14. Oyun içinde olumsuz ya da istemediğim tavırları olsa bile eleştirmem ama o andaki duygumu dile getiririm.

15. İstemediğim ya da onaylamadığım şekilde oynasa bile müdahale etmem ama farklı bir seçenek sunarım.

16. Sorduğu her soruya mutlaka yanıt veririm, sözcük ve cümlelerini tekrarlarım.

 

Yukarıdaki cümlelerden kaç tanesine "Evet" diyebildiniz?

Hepsine mi? O zaman tebrikler; çocuğunuzla olumlu etkileşim kurmayı çok iyi biliyorsunuz. 

"Evet" yanıtlarınız az ise endişelenmeyin, öğrenmenin yaşı yok.

Çabalayın, kırın zincirlerinizi ve eğlenin. Başaracaksınız!

---

Uzm. Birgül U. Bayoğlu

Bayındır Söğütözü Hastanesi, Çocuk Gelişimi Ünitesi/Ankara

Web Sitesi: http://www.cocuksesi.com/